Ντόπιοι και ξένοι … πάντα οι ίδιοι είναι, αυτοί που πουλάνε τα όπλα… αυτοί που εμπορεύονται τον πόλεμο …αυτοί που θα μεταφέρουν αύριο το αέριο L.P.G. με τα καράβια τους…
Αλληλεγγύη στα θύματα – κανένας φαντάρος – κανένα όπλο για το δικό τους πόλεμο!
Πέρα απ’τις φλόγες της Τροίας
ο θρήνος της Εκάβης βαραίνει τη νύχτα.
Σπαράζουν οι γυναίκες στα κορμιά
των νεκρών τους…
Το φεγγάρι αφουγκράζεται.
Ο πόλεμος δεν έμεινε στης
Τροίας τα κάστρα.
Η Τροία ήταν μόνο η αρχή.
Ένα πρόσχημα…
Ο πόλεμος δεν έχει τέρμα…
Είναι αμέτρητες οι Τροίες…
Κι οι άνθρωποι πάντα διψάν
για αίμα
Ράνια Ζούκα-Κωνσταντοπούλου