Απίστευτο το προχθεσινό καθεστωτικό “Βήμα της Κυριακής” στο κύριο άρθρο που υπογράφει ο εκδότης του. Ο Σταύρος Ψυχάρης δηλώνει ξεκάθαρα ότι τάσσεται με κλειστά τα μάτια υπέρ του “τεράστιου” πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και κατακεραυνώνει προκαταβολικά τυχόν βουλευτές που θα τολμούσαν να μην ψηφίσουν το καινούργιο ασφαλιστικό ή άλλα μνημονιακά μέτρα, καθότι η ιστορία θα τους “ξεράσει” ως αποστάτες…
Αναδημοσιεύουμε αυτολεξεί το κείμενο χωρίς άλλα σχόλια, για να μαθαίνουμε ποιοί στηρίζουν την κυβέρνηση και παράλληλα στέλνουν το λαό στο διάολο… Για να δούμε ποιες είναι οι “λαϊκές δυνάμεις” που στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση στις αθλιότητες, που περνά απ’ τη βουλή ως “λαϊκά” ή ως “μέτρα ανάπτυξης”…
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ
Τις τελευταίες ημέρες παριστάμεθα μάρτυρες λόγων και έργων που θα μπορούσαν να είναι προάγγελοι πολιτικής ανωμαλίας.
«Το Βήμα» και «Τα Νέα» έχουν δεδομένες θέσεις. Οι δύο εφημερίδες, που ίδρυσε με την προτροπή του Ελευθερίου Βενιζέλου ο Δημήτριος Λαμπράκης στη δεκαετία του 1920, εκφράζουν, υπερασπίζονται και προωθούν τις ιδέες και τις πολιτικές θέσεις του δημοκρατικού Κέντρου.
«Το Βήμα» και «Τα Νέα» ανήκουν φυσικά στους αναγνώστες τους. Αυτοί είναι που με την ψήφο τους ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Και λοιπόν;
Κλείστε την πόρτα και μην τους αφήνετε να φύγουν! Πολύ περισσότερο μην τους αναγκάσετε να φύγουν.
Η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι απλώς χρήσιμη: είναι απαραίτητη. Το έργο που επιτελεί είναι βαρύ, πολύπλοκο, ακόμη και, ορισμένες φορές, αλλοπρόσαλλο.
Έδωσε υποσχέσεις οικονομικών παροχών προς όλες τις κοινωνικές κατευθύνσεις και δεν τις τηρεί. Πολλοί διαμαρτύρονται αλλά ελάχιστοι εξεγείρονται.
Υπεσχέθη φορολογικές ελαφρύνσεις και μόλις ανέλαβε την εξουσία πρόσθεσε νέες επιβαρύνσεις.
…Αλλά δεν χρειάζεται η περιγραφή όλων των πράξεων και παραλείψεων της κυβερνώσης ομάδας. Όλοι ξέρουμε τι ακούσαμε και όλοι βλέπουμε την απόδοση της, ούτω καλουμένης, αριστερής κυβέρνησης.
Αν υποθέσουμε ότι μια ομάδα βουλευτών με αρνητική ψήφο γκρέμιζε την κυβέρνηση Τσίπρα θα είχαμε, πρώτον, μια πολιτική ανωμαλία προφανώς αντίστοιχη με το «πολιτικό πραξικόπημα» του Ιουλίου 1965 που οδήγησε σε αλλαγή πολιτεύματος. Κατά πάσα πιθανότητα οι νεο-αποστάτες θα αποχωρούσαν από το πολιτικό σκηνικό προπηλακιζόμενοι.
Το δεύτερο και κυριότερο είναι ότι, “το γε νυν έχον”, δεν φαίνεται να υπάρχει διαδοχή.
Γι’ αυτό αφήστε τον κ. Τσίπρα να κάνει τη δουλειά του.